کد مطلب:78001 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116

حکمت 201











و قال علیه السلام: «اتقوا الله تقیه من شمر تجریدا، و جد تشمیرا و كمش فی مهل و بادر عن وجل و نظر فی كره الموئل و عاقبه المصدر و مغبه المرجع.» یعنی و گفت علیه السلام بپرهیزید از خدا مانند پرهیز كردن كسی كه دامن بندگی بر كمر زده است، در حالتی كه برهنه است از جمیع علایق و سعی و تلاش كرده است در حالتی كه سبكبار است و تند و جلد است در اوقات مهلت عمرش و شتابنده است از جهت ترسش و فكر كرده است در كیفیت برگشتن به سوی ملجا و پناهش، یعنی در احوال بودن در دنیاش و فكر كرده است در عاقبت مصدر و مبداش، یعنی در صفات پروردگار و فكر كرده است در عاقبت محل رجوعش كه احوال آخرتش باشد. و شاهد این معنی در حدیث است كه «رحمت خدا بر مردی كه بشناسد كه از كجا آمده است و به كجا می رود».